Ik ben een man. Het voelt niet zo, maar ik ben het wel. Ik ben 32 een jongen mag ik mezelf niet meer noemen, maar een man? Het voelt zo raar, ik ben het niet en toch val ik in die categorie.
Ik ben niet heel handig. Ik kan niet klussen, ik ben niet goed in sport. Ik drink geen bier en ik kijk niet naar Voetbal, een EK of WK daargelaten. Ik hou van winkelen en warme chocolademelk en snotterfilms. Ik
ben niet stoer, heb geen behaarde armen. Ik ben niet sterk, kan weinig tillen. Ik een man, maar na 32 jaar voel ik me nog steeds een jongetje. Een onhandig, onzeker jongetje.
Martine, Robin en ik zijn in Amerika. Dat is leuk, lekker eten, heerlijk shoppen, al moet er ook hard gewerkt worden. Dat alles is leuk, maar niet het meest bijzondere van deze trip. De mensen waar we logeren zijn gelovig. Ik ben dat niet en kon er nooit zoveel nee. Ik zal het waarschijnlijk ook nooit worden, maar het verblijf bij dit gezin heeft me al in veel bijzondere situaties gebracht. Zo ook vandaag.
Mickey, 'de vader' van het gezin waar we logeerden had een speciale men's group opgericht, een groep waarin mannen samenkomen om met elkaar te praten over lastige onderwerpen. Daar zou ik vroeger heel lacherig over gedaan hebben, maar ik heb eerder gezien wat het doet, en vandaag was daar geen uitzondering op.
Het thema van de groep is Renegade Men en het draait eigenlijk maar om één ding: wat betekent het om man te zijn en wat kun je als man voor elkaar betekenen. 'Gadver wat zoet' is dr manier waarop je zoiets in Nederland afserveert en wat is dat jammer want ik heb zelden zoiets waardevols gezien.
Stop mannen bij elkaar in een groep
en het onderwerp is duidelijk: bier en wijven. Dat zou je denken, maar juist de afwezigheid van vrouwen veranderde dat. Prachtige verhalen over jeugd, verdrietige verhalen over mannen die van hun vader niet de liefde kregen die ze nodig hadden, een zaal vol mannen die het niet droog weten te houden, en niemand die moeite doet om het te verbergen.
Wat betekent het om een man te zijn? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat velen het met mij niet weten. Voor iedere stoere man met klushanden is er een onzekere man die daar tegenop kijkt. Wie mij kent weet dat ik het niet zo op kerels heb. Dat domme macho gedrag, dat zogenaamde stoere en Coole, waarom kan het niet allemaal wat emotioneler?
Dat kan dus zeker en ik heb alles met een filter bekeken. Zelfs de mannen die ik zie als echte kerels voelen zich van binnen vaan nog een jongetje. Ik en genoten vandaag van prachtige verhalen over angst voor het vaderschap, angst om het te verpesten en de garantie dat je dat zult doen.
Een van de mooiste citaten was van een 62 jarige politieagent: "Cut us dads some slack, we need the hugs just as much as you do."
Ik heb vroeger geen makkelijke relatie met mijn vader gehad, maar ik heb het geluk dat ons de tijd is gegeven om elkaar te vinden en te leren begrijpen en daarvoor ben ik dankbaar.
Ik weet nog steeds niet wat het betekent om een man te zijn. Wat ik wel weet is dat ik een papa ben van een prachtig ventje. Ik ben niet goed in luiers verschonen en ik kan geen boomhut bouwen. Vandaag realiseerde ik me dat Robin dat ook niet van me verwacht. Voor hem hoef ik niet groot te zijn, niet sterk, niet stoer, niet handig. Het enige dat hij van me verwacht is dat ik van hem houd, en hoe dat moet weet ik heel goed. Sinds de dag dat hij geboren is heb ik hem dat elke dag verteld en dat zal ik altijd blijven doen.
Robin, papa ik hou van jullie.
Xxxxxxx
Categories:
Wederom mooi! (proost)