Look who's talking

...en de onderburen worden nat...

Life is what happens when you're busy making other plans. Wat een gedoe. Ik ben al drie weken mijn planning strak aan het vormgeven om ervoor te zorgen dat we eindelijk eens relaxt op vakantie kunnen. Wij hebben namelijk de irritante gewoonte om iets mis te laten gaan, vlak voordat we op vakantie gaan of naar zo'n verwegbeurs.

Deze keer had ik alles geregeld. Autoresponder van de mail een week eerder in laten gaan zodat ik een rustig weekje zou hebben om alle losse eindjes weg te werken. Losse eindjes bleken toch nog flinke klussen, dus deze week weer geregeld tot 12 uur op kantoor. Maar dat geeft niet, je doet het ergens voor nietwaar. Daarbij, ik had alles geregeld. Back-ups van de computers, calamiteitenplannen voor als het mis gaat als we weg zijn (zodat men hier door kan werken), niets kon er mis gaan.

Tenzij de waterleiding springt uiteraard...

Bij thuiskomst hing er gisteren een briefje aan de deur.



Ik mag niet schelden, maar dan schrik je je dus de vinkentering. Inbraak? Teveel gedownload? Had ik toch niet mogen mailen met Jort Kelder? Alles schiet door je hoofd. Bij Tine blijkbaar ook, want die had de avond ervoor geklop gehoord op de muur en had nu een dramatische scène in haar hoofd van een oude man die was gevallen (tijdens het afwassen, kraan open), en met zijn laatste krachten op de muur bonkte in een schreeuw om hulp. Maarja, wij zaten Janice Dickinson te kijken, prioriteiten stellen zeg ik.

Anyhoo, het bleek te gaan om een lekkage, waarvan ze de oorzaak niet konden vinden. Iets later de politie weer aan de deur (ze moesten kloppen want de bel doet het niet). Blij dat we naar huis waren gegaan ipv naar kantoor, want twee sloten op één dag vervangen is ook weer zo Hollywood. Men was bang dat de lekkage toch bij ons vandaan kwam. Na veel gezoek met een breekijzer kwam men er achter dat het uit de boilerkast kwam. Nouja uit de kast, diep daaronder, ergens vlak boven de bovenbuurman. Voor ons iets fijner, want dan ligt de oorzaak niet bij ons, maar dat maakt het niet minder ellendig voor de onderbuurman die vuurwerk uit zijn stoppenkast zag komen en de winkel daaronder die plotseling waterschoenen verkocht in plaats van Nikes.


Kort verhaal lang, ze zijn nu de boel bij ons aan het openboren richting de benedenbuurman om te zien hoe diep het precies zit. Enorm zooitje zoals je aan de foto's ziet, maar het komt vast allemaal goed. Ach, het heeft allemaal zo z'n voordelen. Een kopje suiker lenen van de buurman was nog nooit zo eenvoudig, en als Tine het toilet weer eens bezet houdt heb ik een prima alternatief.