Look who's talking

Ik ben gek op December. Vanaf het moment dat de pepernoten in het schap liggen, verheug ik me al op de donkere dagen, de dalende temperatuur, de lampjes en de gezelligheid. Mensen die mij kennen weten dat ik 1 januari de meest verschrikkelijke dag van het jaar vind. Weg met de feestelijkheden, de lampjes, en de zorgeloosheid die de decembermaand met zich mee lijkt te brengen. In januari gaat het leven weer verder, en daar wil ik nooit zo bij stil staan.

Belachelijk, en een gedachte waar ik me voor schaam als ik denk aan mijn moeder, die er niet meer is. Wat zou die wel niet over hebben voor nog een 1 januari. En wat zou mijn vader wel niet over hebben voor nog zo'n eerste januari met haar. Hoewel een gevoel iets is waar je niets aan kan doen, verzet ik me tegen mijn januari afkeer. Het was mijn moeder zelf die me altijd zei dat elke dag er eentje om te leven is, en daar zit meer waarheid in dan in welke andere uitspraak dan ook.

Gisteren hebben Martine en ik oudjaar gevierd met mijn vader. Een interessante avond in alle opzichten. Iedereen was wat anders gewend, familiedrukte, feestjes, hapjes, geen hapjes. Het was onmogelijk om de oudjaarsavond van vroeger opnieuw te beleven, die situatie bestaat gewoon niet meer. Wat we gisteren hebben gedaan was anders. We hebben lekker op de bank gezeten, hapjes gemaakt die we vroeger niet maakte, dingen op televisie gekeken die we anders nooit keken, en minder vuurwerk gekocht dan ooit: namelijk niets. Klokslag 12 zijn we naar de ballustrade van ons appartementencomplex getogen en werden getrakteerd op het mooiste vuurwerkuitzicht ooit. Onder het genot van champagne werd er nog wat familie gebeld, en gekeken naar het vuurwerk boven de hele stad.

Oudjaarsavond 2006 was niet zoals een oudjaarsavond van ons vroeger, en ook niet zoals een oudjaarsavond van martine vroeger. Het was een oudjaar zoals we het nog nooit eerder hadden gevierd, op de manier van martine, mij en mijn vader. Een beregezellige avond, waarin verleden, heden en toekomst samenkwamen met behulp van muziek, herinneringen en drank. En als je daarop terug kunt kijken op 1 januari, dan is die dag helemaal zo slecht nog niet. Een palinka op jou paps!